KUR’ANSIZ BİR DİNDARLIĞIN MEYVESİ
114- Bunlar Allah’a ve ahiret gününe inanırlar, iyiliği emrederek kötülükten sakındırırlar, hayırlı işlere koşarlar. Onlar iyi kullardandırlar.
115- Onların yaptıkları hiçbir iyilik karşılıksız kalmayacaktır. Hiç kuşkusuz Allah takvalıların kimler olduğunu bilir. (Ali imran suresi)
Bize yıllarca sadece Lailahe illallah muhammeden resulullah diyenler / müslümanlar cennete gidecek, gerisi toptan cehennemlik dediler. İşte Kur’anı az; ama şeyhi, mürşidi bol bir dindarlığın meyvesi…
Yaratıcıların en güzeli olan Allah ne yücedir (Müminun, 14)
Bize yıllarca din adına yaratıcı sıfatını kullanmayın, bu sadece Allah’a mahsustur dediler. İşte Kur’ansız bir dindarlığın meyvesi…
Böyle Allah bilir kaç ayet var daha, bu şekilde acaba kaç hususu daha yanlış biliyoruz!
Oysa yeteri sayıda din adamımız da var dini öğrenme imkanımız da! Ama olmamış bu!
İlaçlar yıllarca Latince yazıldı. Oysa ilaç kullanımı son derece riskli bir işti. Eczacı kalfasının çalakalem attğı iki uzun çizgiden manalar çıkartarak kullandık ilaçları. Şimdi ise Türkçe yapıldı. Ne oldu, niye şimdi? Hani olmuyordu, ne güzel oldu işte! Ne mahzuru vardı, bu daha önce olsaydı ya? Oysa öz Türkçe reçeteler toplumun eğitimi düşük olduğu eski dönemlerde lazımdı en çok!
Aynı mantıkla Kur’an Türkçe’ye çevrilmez, meal aslının yerini tutmaz denildi. Meal iyi kötü aslının yerini tutar da tamamen Arapça bir eser daha önemli, hatta en önemli husus olan anlamın, mananın yerini tutar mıydı?
Tutar dediler senelerce. Ne çok kişi rehber olarak gönderilen bir kitabı sadece sevap kazanma kitabı sanarak yaşadı ve bir kez olsun ilahi mesaja direkt olarak muhatap olamadan çekti gitti bu garip işler diyarı dünya yurdundan!
Ne kimse özür diledi ne de yanlış yapmışız diye bunun tasasını duydu!
Kur’ansız bir dindarlık sadece dinidarlık yaratıyor!
Kur’anı az ama hocası vs. bol bir dindarlık anlayışı dini perdeleyerek saf dindarlığı tahrif ediyor!
Ehli kitabın dini tahrif edilmiş, bizlerin ise dindarlıkları…
